پس از 12 سال جنگ و خونریزی و کشته شدن هزاران افغان به بهانۀ از بین بردن گروههای تروریستی، سر انجام امریکا بدون هماهنگی با دولت افغانستان برای همین گروهی که 12 سال تروریست خوانده میشد، دفتر اعطا نموده و باب مذاکره را باز کرده است! در سوی دیگر همین امریکای که یکی از اهداف و استراتژی خود را مبارزه با گروههای تروریستی عنوان میکند، اقدام به حمایت از گروههای آدمخوار مخالف دولت سوریه میکند! در حالی که این گروههای مخالف دولت سوریه تشکیل شده از همان حلقات گروه تروریستی القاعده میباشد که امریکا برای نابودی آن در سال 2001 به افغانستان لشکرکشی نمود. دولت قطر نیز که بدون در نظر گرفتن عرف دیپلوماتیک و بدون هماهنگی با مقامات افغانستان، اقدام به افتتاح دفتر طالبان کرده است، سابقۀ خوبی از حیث کمک به گروههای تروریستی ندارد. تنها در یک مورد این کشور طی دو سالی که از بحران سوریه می‌گذرد، حدود (سه میلیارد دالر) به شورشیان سوری، کمک مالی کرده است. دولت امریکا نیز که گویا با یک تغییر استراتژی شعارهای قبلی خود را فراموش کرده اند، از یک سو با حمایت‌های سیاسی و دیپلوماتیکی خود، از بیرحمی‌های گروههای شورشی ضد سوری پشتیبانی میکند و از سوی دیگر در قضیۀ افغانستان، پس از 12 سال جنگ و ریخته شدن خون هزاران زن و مرد این سرزمین، بدون هماهنگی با دولت افغانستان، به گروه مخالف دفتر اعطا نموده و باب مذاکره را باز میکند.
امریکا در طول 12 سال حضور نظامی در افغانستان اشتباهات فراوانی را مرتکب شده است که در این مورد میتوان از نادیده گرفتن نقش مجاهدین افغانستان در اجتماع، کشتارافراد ملکی، بازداشت و تلاشی خانه‌های خودسرانۀ مردم، و اینک اشتباه بزرگ دیگری که بدون هماهنگی با دولت افغانستان، تصمیم گرفته اند تا با طالبان به پای میز مذاکره بنشینند. اشتباهات مکرر نیروهای امریکائی سبب شد تا به گفتۀ خودشان جنگ با تروریزم، 12 سال بگونه‌ای بینتیجه طول بکشد، و اشتباه جدید امریکائیان سبب خواهد شد تا مشکلات دیگری بر مشکلات افغانستان افزوده شود.
هر چند امریکائیان بر این تصور اند تا با جلب رضایت بخشی از گروه طالبان، اوضاع را به گونه‌ای مساعد سازد تا زمینۀ خروج آبرومند را برای خود و همپیمانانش از افغانستان مهیا سازد، اما آنان بار دیگر اشتباهی را مرتکب شده اند که به هیچ وجه به نفع مردم افغانستان نیست؛ زیرا مردم ما هنوز 5 سال حکومت ظلم و استبداد گروه طالبان را از یاد نبرده اند، هنوز قتل عام مردم شمال کشور توسط این سیه دلان روزگار در اذهان باقیست، مردم ما هنوز خاطرۀ کشتارهای بیرحمانۀ مزار شریف و شیعیان مرکز کشور را از یاد نبرده اند؛ در چنین حالتی چگونه است که امریکائیان با نادیده گرفتن خواسته‌های مردم و دولت افغانستان به گونه‌ای خودسرانه اقدام به بازگشائی و گفتگو با دشمنان ملت افغانستان میکنند؟! در حالی که خود امریکائیان تا قبل از این از طالبان به عنوان تروریست یاد میکردند، حال چگونه است که بدون هماهنگی با دولت افغانستان با تروریستان دیروزی به پای میز مذاکره مینشینند؟ امریکا در موارد دیگری نیز که پای مصالح کشورش و یا مصالح اسرائیل در میان بوده، بدون کدام تشویشی اقدام به حمایت از گروههای نموده است که در کشتار افراد بیگناه و حتی آدمخواری دست داشتند! که میتوان در این مورد از گروههای شورشی و تروریستی و آدمخوار در حال جنگ با دولت سوریه یاد نمود.
به هر صورت آنچه که برای همه روشن شده است، جای که منافع امریکا در میان باشد به هر ترتیبی باید همان مسأله بر آورده شود، حتی اگر آن مسأله همنشینی با طالبان تروریست و یا گروههای آدمخوار در حال جنگ با دولت سوریه باشد. در این میان بر دولت افغانستان است، همانطوری که ملت افغانستان هیچ گاه در مقابل هیچ قدرتی شانه خم ننموده است. با تکیه و پشتیبانی همین ملت مجاهد و قهرمان افغانستان، زیر هیچ فشاری شانه خم ننموده و منافع ملت را فدای خواسته‌های نامشروع قدرتهای جهانی نکنند.
سرمقالۀ شماره 77 روزنامۀ چراغ
شنبه دوم سرطان/ تیر ماه 1392
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/205
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
